O tegorocznych półkoloniach można by było opowiadać bardzo długo, ponieważ był to czas pełen emocji, wrażeń oraz modlitwy. Postaramy się skrócić opowieść tak, żeby Państwo mogli odczuć choć odrobinę tej radosnej atmosfery.
Działamy w duchu św. Jana Bosko i pragniemy, aby Oratorium było dla nas i dla naszych wychowanków Kościołem, Domem, Szkołą i Podwórkiem, gdzie poznajemy Pana Boga i przyjaciół. Ogólny program wypoczynku jest oparty na wypracowanym przez lata planie. Każdy dzień rozpoczynaliśmy i kończyliśmy modlitwą, aby w całej naszej pracy czy zabawie był z nami obecny Pan Bóg. Przez cały tydzień dzieci wraz z wychowawcami i animatorami pracowały w oparciu o program wychowawczy napisany na podstawie dwóch filmów: Dumbo oraz Król rozrywki, które były dostosowane do określonych grup wiekowych. Taka innowacja bardzo przypadła wszystkim do gustu, dlatego postaramy się zastosować ją podczas kolejnych półkolonii.
Pierwszy dzień zawsze jest najbardziej emocjonujący. Dzieci zostały przydzielone
do odpowiednich grup, w których wraz z wychowawcami i animatorami mogły się nawzajem poznać, wymyślić swoją oryginalną nazwę grupy oraz sposób w jaki zaprezentują się na koniec dnia przed innymi uczestnikami i rodzicami.
We wtorek cały dzień spędziliśmy w Oratorium. Byliśmy pochłonięci tworzeniem dekoracji do naszych sal oraz popołudniowymi zajęciami przygotowanymi przez animatorów. Dzieci mogły wykazać się swoją doskonałą pamięcią podczas zabawy „Łyżka, nóż, widelec” oraz umiejętnościami aktorskimi podczas gry w kalambury. Atrakcje wywołały dużo śmiechu i sprawiły, że drugi dzień półkolonii minął nam w mgnieniu oka.
Trzeciego dnia przyszedł czas na wycieczkę, ale nie byle jaką! Już jadąc autokarami w stronę Warszawy, odczuwaliśmy ekscytację tego, co nas czeka. Jedną z atrakcji była papugarnia
z prawdziwymi papugami! Cudownie było oglądać dzieci robiące wielkie oczy na widok kolorowych ar, które można było karmić i brać na ręce. Niektóre siadały nam nawet na głowach! Moglibyśmy
w nieskończoność spędzać czas z tymi niezwykłymi zwierzętami i robić sobie z nimi zdjęcia, ale czekała na nas kolejna atrakcja, dlatego ruszyliśmy w drogę. Następnym punktem programu była siedziba Telewizji Polskiej. Przewodnicy starali się pokazać nam wszystkie zakamarki począwszy
od charakteryzatorni, garderób a kończąc na studiach nagraniowych. Byliśmy nawet świadkami nagrywania programu pt. Jaka to melodia?. Poza tym zwiedziliśmy studia, gdzie są nagrywane programu takie jak: Pytanie na śniadanie, Wielki test czy Spór o historię. Każda osoba z grupy dostała od pana przewodnika określoną rolę, która jest niezbędna do nagrania programu i tak na żywo poznawaliśmy tajemnice telewizji. Na koniec zwiedziliśmy muzeum telewizji, gdzie zobaczyliśmy pierwsze kamery, telewizory i dowiedzieliśmy się bardzo ciekawych rzeczy o historii telewizji w naszym kraju. Wiele ciepłych wspomnień i uśmiechu u uczestników, a szczególnie wychowawców, wzbudziły maskotki z dawnych programów dla dzieci i dobranocek, np. Jedyneczka, Miś Uszatek. Po gorących podziękowaniach przewodnikom w końcu przyszedł czas na jedzonko. Posileni w McDonaldzie wróciliśmy do naszych domów z ogromem radosnych wspomnień.
Czwartek był dniem „na sportowo”. Zaopatrzeni w ciepłe ubrania i dobry humor udaliśmy się na lodowisko. W tym miejscu pragniemy podziękować ekipie z SL Salos Żyrardów za czuwaniem nad nami podczas jazdy na łyżwach. Instruktorzy zorganizowali nam fantastyczne zabawy na lodzie oraz wykazali się ogromnym profesjonalizmem podczas pomagania początkującym zawodnikom.
Po lodowym szaleństwie wróciliśmy do Oratorium, gdzie mogliśmy poświęcić czas na zabawy i zajęcia plastyczne.
Najlepsze zawsze zostaje na koniec i tak było również z piątym dniem naszych ferii. Był to dokładnie 14 luty, więc świętowaliśmy dwa bardzo ważne wspomnienia. Po pierwsze wspomnienie św. Cyryla i Metodego – patronów naszej parafii, a po drugie oczywiście św. Walentego. Z tej okazji został zorganizowany dla dzieci bal, na którym mogliśmy się wytańczyć i wybawić jak nigdy dotąd. Po całym szaleństwie uczciliśmy pamięć patronów parafii kolorując ich wizerunki, które można było później oglądać przy wyjściu z kościoła. Na koniec przyszedł czas pożegnania. Uczestnicy, którzy przez cały tydzień wykazywali się najlepszym zachowaniem, zaangażowaniem oraz służyli pomocą wszystkim dookoła zostali docenieni i nagrodzeni na oczach innych dzieci oraz rodziców. Przez cały tydzień trwał także konkurs polegający na najpiękniejszym udekorowaniu swojej sali, który także był rozstrzygnięty na podsumowaniu. Gratulujemy grupie I i III, które zaskoczyły nas, tworząc niepowtarzalny cyrkowy klimat w swoich salach.
W tym roku słowo nuda wykreśliliśmy z naszego słownika i zastąpiliśmy słowami takim jak: zabawa, radość i niesamowitość. Dziękujemy wszystkim osobom, które sprawiły, że ten czas był tak niezwykły i niezapomniany.